Rekolekcje wspólnotowe - Bieszczady
Tegoroczne rekolekcje wakacyjne były czasem niezwykle wyczekiwanym. Po trzyletniej przerwie zostaliśmy zaproszeni do nowego miejsca/ośrodka położonego w malowniczych Bieszczadach.
Hasłem rekolekcji był fragment z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian „Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich woń Jego poznania". Wsłuchując się w Słowo Boże zgłębialiśmy tematykę tożsamości w Ruchu Gloriosa Trinita. Już pierwszego dnia wybrzmiały ważne, ale i trudne pytania: kim ja jestem? Kim jest dla mnie Bóg? A kim to ja jestem dla Boga? Słowo Boże głoszone przez ks. Mateusza Gąsowskiego oraz ks. Grzegorza Kierskiego kierowało naszymi sercami w poszukiwaniu odpowiedzi na postawione pytania. Przez kolejne dni wsłuchiwaliśmy się w homilie, w których poruszone zostały tematy takie jak: akceptacja cierpienia, pokora, komunia serc, posłuszeństwo, służba, filary we wspólnocie GT. Nie było to jednak nauczanie tylko w teorii. Słowa usłyszane podczas każdej z konferencji mogliśmy wcielać w życie niemal natychmiast. Wspólne przygotowywanie Mszy Świętej, adoracji, dyżury na stołówce, każda najmniejsza forma zaangażowania – uczyła służby, posłuszeństwa, a także pokory. Mimo wielu nowych twarzy, nieznanych do tej pory osób, czuć było ogromną komunię serc, wszyscy czuli się jak w rodzinie. Na każdym kroku Bóg pokazywał jak wiele nas łączy, jak bardzo jesteśmy do siebie podobni.
Każdy dzień wypełniony był obecnością Boga od wschodu, aż po zachód Słońca. Niezwykłym doświadczeniem była Droga Krzyżowa. Przy każdej ze stacji wsłuchiwaliśmy się we wzruszające rozważania przygotowane przez siostry i braci, którzy otwierając swoje serca, szczególnie na to co trudne – ubogacali nas świadectwem swojego życia. Poza wieczornymi adoracjami Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, trwaliśmy na dwóch całonocnych cichych adoracjach, skupiając się nie na tym, co my chcemy powiedzieć Bogu, ale na tym, co On mówi do nas. Wyjątkowym dla dziewcząt i kobiet momentem była wtorkowa nocna adoracja dla niewiast, prowadzona przez ks. Mateusza, której rozważania dotyczyły „geniuszu kobiety”. Z kolei dla mężczyzn takim wyjątkowym momentem była, prowadzona przez ks. Grzegorza, „Randka z Maryją” - czyli nocny różaniec odmawiany przy Cudownym Źródełku. Bez wątpienia był to czas wielu łez wylanych przed Najświętszym Sakramentem, czas oczyszczenia, uzdrowienia, a także radości i miłości - Boga i bliźniego.
Rekolekcje wspólnotowe zawsze są czasem szczególnej łaski. Te, które przeżywaliśmy w tym roku poruszały temat tożsamości. Poddając się refleksjom i rozważając poszczególne charyzmaty na nowo odnajdywaliśmy Boga i siebie, mogliśmy uporządkować myśli, poznać te przestrzenie naszego życia, które wymagają większego nakładu pracy i formacji. Chwała Panu za owoce tych rekolekcji, za zmiany, które dokonały się w każdym sercu. Dziękujemy za ks. Mateusza i ks. Grzegorza, którzy dzięki swojej otwartości na Ducha Świętego pozwolili Mu się prowadzić. Dziękujemy za każdego brata i siostrę, którzy byli razem z nami – gdyby zabrakło chociaż jednej z tych osób, te rekolekcje nie byłyby takie same.
art. Roberta Kapelewska
